martes, 18 de marzo de 2025

CLUB DE LECTURA CIENTÍFICA

Unha das propostas que se lle fixo este ano á comunidade escolar de Atios é a do Club de Lectura Científica. E, debido a positiva resposta dun grupo de alumnado e profesorado, o mesmo está a se desenvolver desde principios deste ano académico 23-24

A idea é a de propoñer a lectura por capítulos na casa dunha obra relacionada coa ciencia, en todos os seus ámbitos, para logo poñela en común e debatir sobre ela no tempo dun recreo cada semana.

Así, os martes no primeiro recreo levamos xa unha morea de charlas, intercambio de puntos de vista, e falando con entusiasmo sobre o libro “La clave secreta del universo” dos autores Lucy & Stephen King

A clave secreta do universo" é unha novela escrita por Lucy e Stephen Hawking que combina ciencia e aventura.

A historia segue a un neno chamado George, quen se embarca nunha emocionante viaxe a través do espazo e o tempo coa axuda da súa amiga Annie e un supercomputador chamado Cosmos.

A medida que exploran o universo, George aprende sobre conceptos científicos complexos, como a gravidade, os buracos negros e a teoría do Big Bang, dunha maneira accesible e entretida.

A novela non só busca espertar o interese pola ciencia nos mozos lectores, senón que tamén salienta a importancia da curiosidade e o coñecemento na comprensión do mundo que nos rodea. É unha lectura fascinante para quen ama a ciencia e a aventura!

Pensamos que a participación neste tipo de Clubes é unha das experiencias que con maior interese e mellor recordo gardan os rapaces e as rapazas da súa etapa educativa.

E, por iso, preparamos con ilusión as súas sesións, co obxectivo de... non deixar a ninguén indiferente!

MÁQUINA ENIGMA: O CIFRADO SECRETO DOS NAZIS E O ESFORZO ALIADO PARA DESCIFRARLO.

Conferenciante:

Germán Sáez Moreno, profesor titular de matemáticas de la ETSETB-UPC (Escuela de Telecomunicaciones de la UPC) y miembro del Grupo de Investigación de Matemática Aplicada a la Criptografía.

Introdución:

A máquina Enigma é unha das máquinas de cifrado máis famosas da historia, principalmente polo seu uso durante a Segunda Guerra Mundial. Tratábase dunha máquina de cifrado electromecánica creada nos anos 20 polo enxeñeiro alemán Arthur Scherbius. O seu propósito orixinal era para uso comercial, pero a Wehrmacht (o exército alemán) e outras ramas do Terceiro Reich adoptárona para a transmisión de mensaxes secretas.

Funcionamento Básico da Máquina Enigma:

A Enigma utilizaba unha serie de rodas ou rotores que cambiaban a posición das letras da mensaxe que se quería cifrar. A mensaxe orixinal introducíase a través dun teclado e, ao pasar polos rotores, a máquina substituía cada letra por outra, seguindo unha secuencia complexa de transformacións. Cada vez que se presionaba unha tecla, os rotores viraban, o que facía que o cifrado fose dinámico e cambiante.

A máquina consistía en varios compoñentes:

1. Rotores: Cada rotor tiña 26 posicións (unha por cada letra do alfabeto) e conectaba as letras entre si de maneira específica. Cada rotor podía ser colocado nunha posición diferente e tamén viraba con cada tecla presionada, o que aumentaba a complexidade do cifrado.

2. Taboleiro de conexión: Un sistema de cables que permitía o cifrado das letras de forma diferente, contribuíndo á seguridade da mensaxe.

3. Reflexo: Un elemento esencial da Enigma era o seu reflexo, que reenvía o sinal ao sistema de rotores dunha maneira que facía aínda máis difícil descifrar as mensaxes.

4. Teclado e lámpada: O usuario escribía a mensaxe e a máquina mostraba a letra cifrada nunha lámpada.

Seguridade da Enigma:

A Enigma era considerada moi segura na súa época debido á combinación de rotación dos rotores, a súa configuración inicial e a posición dinámica das letras. De feito, os alemáns pensaban que era case imposible de romper debido á vasta cantidade de combinacións posibles (aproximadamente 150 quintillones de configuracións).

O Desciframiento de Enigma:

A pesar da complexidade da máquina, os aliados, particularmente os británicos en Bletchley Park, lograron romper o código Enigma. A peza crave para romper a Enigma foi o traballo dos matemáticos e criptógrafos como Alan Turing e Gordon Welchman.

Turing e o seu equipo desenvolveron unha máquina chamada a Bombe, un dispositivo que automatizaba o proceso de procura das configuracións correctas dos rotores. Grazas a este esforzo, os aliados puideron descifrar moitos das mensaxes alemás e obter información vital sobre os seus plans, o que desempeñou un papel crucial na vitoria sobre os nazis.

Impacto:

A ruptura de Enigma é vista como un dos maiores logros no campo da criptografía e a intelixencia durante a Segunda Guerra Mundial. O coñecemento obtido a través do desciframiento das mensaxes alemás axudou aos aliados para gañar importantes batallas e a evitar numerosas emboscadas.

En resumo, a máquina Enigma é unha historia fascinante de enxeñería e criptografía, e o seu desenlace mostra o poder da matemática e a intelixencia humana para superar barreiras tecnolóxicas.

ENLACE A PELÍCULA “EL CÓDIGO ENIGMA”

https://www.youtube.com/watch?v=Tr4DmyjDXes

ENLACE A “ASI FUNCIONABA ENIGMA”

https://www.youtube.com/watch?v=dTHki5eldO0

ENLACE A “COMO DESCUBRIERON LOS ALIADOS EL CIFRADO DE ENIGMA”

https://www.youtube.com/watch?v=Sn2OVtzkHdo

ENLACE A ALBÚM DE FOTOS

https://photos.app.goo.gl/PpiGoSM8kFBCwSb16

martes, 14 de enero de 2025

CHOIVA DE OURO

O experimento de "choiva de ouro" é unha demostración de química que mostra como se poden formar cristais metálicos a partir dunha solución utilizando unha reacción redox para precipitar o ouro en forma de pequenos cristais brillantes

Materiais necesarios:

Cloruro de ouro (III) (AuCl₃) ou unha solución de cloro de ouro

Metais como o ferro ou zinc (podes usar unha lámina de ferro ou un cravo de zinc)

Acedo clorhídrico (HCl)

Vasos de precipitados ou frascos de vidro

Axitador de vidro

Luvas e lentes de seguridade (sempre é recomendable usalos ao traballar con produtos químicos)

Procedemento:

Preparación da solución de cloruro de ouro (III) disolvendo cloruro de ouro en auga destilada. O cloruro de ouro é de cor amarela brillante.

Engadir o ácido clorhídrico: Nun vaso de precipitados, mestura coidadosamente a solución de cloruro de ouro cunhas pingas de ácido clorhídrico. Isto facilita a disolución do ouro.

Mergullar o metal: Coloca un cravo de zinc ou unha lámina de ferro na solución de cloruro de ouro. O ferro ou o zinc actúa como axente redutor e reduce o ouro (III) a ouro metálico.

Observar a reacción: Co tempo, verás que o ouro comeza a precipitarse en forma de pequenas partículas douradas que caen ao fondo do vaso de precipitados. Esta é a "choiva de ouro".

Filtrar e secar: Unha vez que se precipitou o ouro, podes filtrar a solución para colleitar os cristais e logo secalos. Os cristais de ouro poden ser moi finos, pero se a reacción foi exitosa, terás pequenos anacos dourados.

Precaucións:

-        Usa luvas e lentes de seguridade en todo momento para evitar o contacto directo cos produtos químicos.

-        Realiza o experimento nunha área ben ventilada ou baixo unha campá de extracción.

-        Asegúrache de seguir as normativas de seguridade para o manexo de produtos químicos.

Este experimento mostra como se pode reducir o ouro á súa forma metálica a través dun proceso redox, e é coñecido pola espectacular "choiva de ouro" que se forma durante a reacción.

VIDEO : https://photos.app.goo.gl/PLtN9cY88NymWizN9

EXPERIENCIAS: https://www.edu.xunta.gal/centros/cpiatios/node/1574

As camisetas con realidade aumentada (RA) teñen un gran potencial no ámbito educativo, xa que poden transformar a maneira en que os estudantes interactúan cos contidos e fan conexións entre conceptos abstractos e concretos.

Nos axudan no proceso de aprendizaxe nos seguintes aspectos:

1. Aprendizaxe visual e interactiva:

As camisetas con RA incluen elementos gráficos que, ao ser escaneados cun dispositivo móbil, transfórmanse en representacións visuais máis complexas.

No exemplo, unha camiseta cun deseño dun corpo humano pode mostrar, ao activarse con RA, os órganos internos en 3D, permitindo aos estudantes explorar e comprender mellor a anatomía.

2. Gamificación da aprendizaxe:

As camisetas con RA poden integrarse en xogos educativos, e no proxecto ABX (Aprendizaxe Baseada en Xogos) onde os estudantes resolven enigmas ou participan en misións para aprender un tema específico. Por exemplo, poderían levar camisetas con códigos ou patróns que desencadeen actividades ou cuestionarios interactivos relacionados co contido que están a estudar.

3. Aprendizaxe de idiomas:

A través da RA, as camisetas poderían mostrar palabras ou frases nun idioma estranxeiro ao escanealas, xunto coa pronuncia correcta e exemplos de uso.

Isto podería axudar aos estudantes para aprender vocabulario de maneira máis inmersiva e divertida.

4. Desenvolvemento de habilidades críticas e creativas:

A interacción con obxectos de RA fomenta a resolución de problemas, a creatividade e o pensamento crítico.

Os estudantes que usan camisetas con RA poden desenvolver habilidades cognitivas ao ter que interactuar co contido dixital de formas innovadoras.

5. Estimulación da curiosidade:

Ao ofrecer unha experiencia educativa divertida e sorprendente, as camisetas con RA poden espertar a curiosidade natural dos estudantes, motivándoos a investigar máis sobre os temas que están a aprender.

Esta forma de aprendizaxe baseada na exploración visual pode ser especialmente beneficiosa para estudantes con diferentes estilos de aprendizaxe, especialmente os que aprenden mellor a través do visual ou a acción.

En conclusión, as camisetas co realidade aumentada representan unha maneira efectiva de integrar tecnoloxía na aula, facendo que a aprendizaxe sexa máis dinámico, interactivo e accesible, todo mentres se fomenta a curiosidade e a participación activa dos estudantes.

VIDEOS 2024-25

MEDIDOR DE HUMEDAD

COMBUSTIÓN